Wygląda jakby ktoś nie będąc do końca rozbudzonym użył wszelkiej determinacji aby wydostać się z łóżka i udać do pracy.
Ale dość żartów, to kamienica Patzerów z roku 1930 z wielką historią.

Ze strony: http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Henryk_Patzer

"W latach 1936-1944 pełnił obowiązki dyrektora handlowego w Zjednoczonych Browarach Warszawskich Haberbusch i Schiele. Kiedy wybucha wojna firma Haberbush i Schiele funduje cztery ciężkie karabiny maszynowe dla I pułku szwoleżerów im. Józefa Piłsudskiego. Uroczyste ich przekazanie ma miejsce 17 maja 1939 roku. Przegrana wojna 1939 rok. Okupacja niemiecka. Podczas okupacji w browarze oficjalne zatrudnienie dostają często młodzi ludzie - członkowie AK. Gromadzona jest również broń. W tym trudnym okresie Henryk Patzer mieszka wraz z rodziną przy ul. Humańskiej 13, która podczas okupacji zostaje wcielona do dzielnicy niemieckiej. Pozwolono im pozostać pod tym adresem. Będąc dyrektorem handlowym Zjednoczonych Browarów Warszawskich, które musiały zaopatrywać dygnitarzy niemieckich, był potrzebny Niemcom. Pewnego dnia nowym mieszkańcem w domu Henryka Patzera przy ul. Humańskiej 13 zostaje pułkownik Kazimierz Iranek-Osmecki ("Makary", Heller"), szef II Oddziału Komendy Głównej AK. Umiejscowienie domu zapewniało względne bezpieczeństwo, ponieważ nieopodal mieszkał szef warszawskiego Gestapo dr Hahn (dokładnie chroniony przez policję i agentów Gestapo), znajdował się również posterunek policji niemieckiej, a obok kwaterowało dowództwo powiatowej żandarmerii wraz z jedną kompanią rezerwy. Po przeciwległej stronie ulicy Chocimskiej, w wysiedlonych domach znajdowały się hotele dla przyjezdnych esesmanów. Dlatego też nie prowadzono w tej dzielnicy łapanek, aby nie denerwować żon i dzieci Niemców. Nie prowadzono również domowych rewizji, ponieważ polskich rodzin mieszkało zaledwie kilka, a całą resztę stanowili Niemcy i Volksdeutsche. Dzięki ofiarności Henryka Patzera i jego żony cichociemny "Heller" był ukrywany, aż do wybuchu Powstania. "