W 1924 r. obok kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny przy parafii św. Michała Archanioła na ulicy Puławskiej (ówcześnie numer 113) stanęła nowa murowana dzwonnica (czteropiętrową), w miejsce znajdującej się tu poprzednio drewnianej konstrukcji. Pracę nad nią rozpoczęto niespełna rok wcześniej w sierpniu, a już latem kolejnego roku trwały prace wykończeniowe przed oddaniem jej do użytku.

Dzwonnica stanęła staraniem ówczesnego proboszcza parafii ks. Karola Blizińskiego jak i samych parafian. Projekt budowli wykonał architekt Władysław Kozłowski, roboty murarskie nadzorował Wacław Węgrowski właściciel Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjno-Budowlanych, a prace ciesielskie zaś były wykonane przez p. Ukleję i J. Żbikowskiego.

Poświęcenia nowej wieży i konsekracji dzwonów które miały na niej zawisnąć dokonał ks. biskup polowy Stanisław Gall w dniu 1 listopada 1924 r., uroczystość rozpoczęła się o godzinie 16.30 .

I być może to wydarzenie nie wzbudzałoby w nas większego zainteresowania gdyby nie fakt, że trzy nowe dzwony które zawisły na niej pochodziły właśnie z mokotowskiego „Babbitu”. Jeden z nich ufundował nawet sam właściciel fabryki p. Stanisław Cholewiński i przekazał bezpłatnie parafii św. Michała Archanioła, zaś dwa pozostałe zostały zakupione również w fabryce „Babbit” ze składek parafian. Dzwony na chrzcie otrzymały imiona „Michał”, „Karol” i „Stanisław”, a każdy z nich miał ważyć około 300 kg.
(fragment opracowania na temat historii firmy "Babbit" - niepublikowany)